zaterdag 30 mei 2015
donderdag 28 mei 2015
woensdag 27 mei 2015
maandag 25 mei 2015
zaterdag 23 mei 2015
Uit de schuur geklapt
NOTITIES VANUIT DE SCHUUR
Met de muziek mee 35 Carl Friedrich Abel
Bij tal van componisten tref je op de magische machine ‘vergeten’ aan en ‘ondergewaardeerd’ maar wanneer zijn zij ‘vergeten’ als hun levensbeschrijvingen op die zelfde machine zijn te vinden en hun muziek (gedeeltelijk) nog te horen is en door wie worden zij ‘ondergewaardeerd’. De Duitse componist Carl Friedrich Abel (Köthen, 22 december 1723 – Londen, 20 juni 1787) is zo’n ‘vergeten’ componist maar gelukkig is er van hem nog altijd veel moois te horen. Zijn muziek is als de meidagen, de altijd terugkerende lente; jong en optimistisch, met name zijn symfonieën en concerten voor klavecimbel en tangent piano.
Het leven is licht met Abel op de koptelefoon. Hij was leerling van Johann Sebastian Bach en werkte samen met diens zoon Johann Christian in Londen. Zij gaven daar hun Bach – Abel concerten om hun composities te promomoten. In zijn tijd was Abel evenals de Engelse Bach zeer populair, ook bij de jonge Mozart die hen bezocht. Halverwege de 18e eeuw waren de orkesten klein en de symfonieën van Abel bestonden als de concerten uit slechts drie delen en waren nog niet van de lengte van die van Haydn en Mozart ongeveer een decennium later, maar kort en krachtig.
Carl Friedrich Abel was een uitstekend viola da gamba speler, de voorloper van de cello. Hij schreef maar liefst 40 sonates voor dit instrument die hij waarschijnlijk voor een groot deel voor koningin Charlotte (echtgenote van koning George III ) van Groot - Brittannië en Ierland heeft gespeeld. Zij had een grote passie voor muziek en was zijn beschermvrouwe. Ook Johann Christian Bach en de pas 8 - jarige Mozart konden op haar steun rekenen.
NOTITIES VANUIT DE SCHUUR
Met de muziek mee 35 Carl Friedrich Abel
Bij tal van componisten tref je op de magische machine ‘vergeten’ aan en ‘ondergewaardeerd’ maar wanneer zijn zij ‘vergeten’ als hun levensbeschrijvingen op die zelfde machine zijn te vinden en hun muziek (gedeeltelijk) nog te horen is en door wie worden zij ‘ondergewaardeerd’. De Duitse componist Carl Friedrich Abel (Köthen, 22 december 1723 – Londen, 20 juni 1787) is zo’n ‘vergeten’ componist maar gelukkig is er van hem nog altijd veel moois te horen. Zijn muziek is als de meidagen, de altijd terugkerende lente; jong en optimistisch, met name zijn symfonieën en concerten voor klavecimbel en tangent piano.
Het leven is licht met Abel op de koptelefoon. Hij was leerling van Johann Sebastian Bach en werkte samen met diens zoon Johann Christian in Londen. Zij gaven daar hun Bach – Abel concerten om hun composities te promomoten. In zijn tijd was Abel evenals de Engelse Bach zeer populair, ook bij de jonge Mozart die hen bezocht. Halverwege de 18e eeuw waren de orkesten klein en de symfonieën van Abel bestonden als de concerten uit slechts drie delen en waren nog niet van de lengte van die van Haydn en Mozart ongeveer een decennium later, maar kort en krachtig.
Carl Friedrich Abel was een uitstekend viola da gamba speler, de voorloper van de cello. Hij schreef maar liefst 40 sonates voor dit instrument die hij waarschijnlijk voor een groot deel voor koningin Charlotte (echtgenote van koning George III ) van Groot - Brittannië en Ierland heeft gespeeld. Zij had een grote passie voor muziek en was zijn beschermvrouwe. Ook Johann Christian Bach en de pas 8 - jarige Mozart konden op haar steun rekenen.
vrijdag 22 mei 2015
woensdag 20 mei 2015
Abonneren op:
Posts (Atom)