 |
| PAASKUIKENTJES |
zaterdag 30 maart 2013
vrijdag 29 maart 2013
STABAT MATER
Stabat Mater dolorosa / Luxta crucem lacrimosa / Dum pendebat Filius. De diepbedroefde Moeder / Stond wenend bij het kruis / Terwijl haar Zoon daar hing.
De tekst van het Stabat Mater is waarschijnlijk uit de 13e eeuw en veelvuldig op muziek gezet, o.a. door Giovanni Battista Pergolesi (1710 – 1736) en Franz Joseph Haydn (1732 – 1809).
Stabat Mater dolorosa / Luxta crucem lacrimosa / Dum pendebat Filius. De diepbedroefde Moeder / Stond wenend bij het kruis / Terwijl haar Zoon daar hing.
De tekst van het Stabat Mater is waarschijnlijk uit de 13e eeuw en veelvuldig op muziek gezet, o.a. door Giovanni Battista Pergolesi (1710 – 1736) en Franz Joseph Haydn (1732 – 1809).
Oom Cornelis hield zijn woorden vast. Soms. Na en ook wel tijdens muziekstukken die hem raakten, gaf hij daar met een “gods………..mirakel mooi” blijk van. Nadat ik het Stabat Mater van Haydn heb beluisterd zeg ik het hem na en na die van Pergolesi nog een keer.
woensdag 27 maart 2013
DUBBEL
DUBBEL FLAP FLAP
Het strijken van theedoeken was al gauw het probleem niet meer maar hoe moesten die dingen ook weer opgevouwen? Ik ben naar beneden gegaan, naar het keurige stapeltje in de keukenkast en heb daar zo’n theedoek uitgevouwen, toen wist ik het weer. ,,Ja hoor, het is hartstikke goed”, zij Annie later toen ze het nieuwe stapeltje bekeek en ik mijn verhaal deed, ,,het is gewoon dubbel dubbel flap flap”……. Zo rijgen zich de dagen aaneen; beneden gaat het door Sorolla en zijn Vissersvrouwen van Valencia van “wapper wapper” en boven aan de strijkplank van “dubbel dubbel flap flap". Als we op deze voet maar verder gaan komt er vanzelf een keer een einde aan de crisis.
Het strijken van theedoeken was al gauw het probleem niet meer maar hoe moesten die dingen ook weer opgevouwen? Ik ben naar beneden gegaan, naar het keurige stapeltje in de keukenkast en heb daar zo’n theedoek uitgevouwen, toen wist ik het weer. ,,Ja hoor, het is hartstikke goed”, zij Annie later toen ze het nieuwe stapeltje bekeek en ik mijn verhaal deed, ,,het is gewoon dubbel dubbel flap flap”……. Zo rijgen zich de dagen aaneen; beneden gaat het door Sorolla en zijn Vissersvrouwen van Valencia van “wapper wapper” en boven aan de strijkplank van “dubbel dubbel flap flap". Als we op deze voet maar verder gaan komt er vanzelf een keer een einde aan de crisis.
dinsdag 26 maart 2013
WAPPER
WAPPER
Zo stil als het bij het Meisje met de parel was in het Mauritshuis, zo luidruchtig is het als ik naar de afbeelding van de Vissersvrouwen van Valencia kijk. Waar Johannes Vermeer de schilder van de stilte is, is de Spaanse schilder Joaquìn Sorolla Bastida (27 februari 1863 – Cercedilla 10 augustus 1923) misschien de schilder van het geluid. Het geluid van jurken en hoofddoekjes in de wind. Ze doen wapper wapper, zoals vlaggen kunnen wapperen. Naar een schilderij luisteren? Natuurlijk kan dat.
Zo stil als het bij het Meisje met de parel was in het Mauritshuis, zo luidruchtig is het als ik naar de afbeelding van de Vissersvrouwen van Valencia kijk. Waar Johannes Vermeer de schilder van de stilte is, is de Spaanse schilder Joaquìn Sorolla Bastida (27 februari 1863 – Cercedilla 10 augustus 1923) misschien de schilder van het geluid. Het geluid van jurken en hoofddoekjes in de wind. Ze doen wapper wapper, zoals vlaggen kunnen wapperen. Naar een schilderij luisteren? Natuurlijk kan dat.
vrijdag 22 maart 2013
dinsdag 19 maart 2013
maandag 18 maart 2013
GEDROOMDE
PAUS
Hij staat met zijn voeten in de klei en komt precies op tijd, want hij weet: de wereld is mooi maar in de war, de samenleving is een economische, het is tijd om veranderingen aan te brengen, om te stoppen met méér en ingewikkeld, en opnieuw te beginnen, sober en eenvoudig. Hij gaat een inspirator zijn en het orkest van de wereldkerk leiden zoals Bernstein destijds de Wiener Philharmoniker leidde, met elke vezel en zonder dirigeerstokje als hem dat zo uitkomt. Het gaat een feest zijn om zo nu en dan de kerk te bezoeken.
Hij loopt op klompen door de St. Pieter, maakt een praatje met de Zwitserse Garde, vertelt een anekdote híer en een (schuine) bak dáár, hij luistert naar deskundigen, geleerden, wijzen en halfgaren, klimt op de tractor, (de nieuwe pausmobiel), regelt een vliegtuig met condooms, gaat deze in Afrika brengen, komt dan terug om met zijn klompen weer over de akker te trekken, een ogenblik te bidden - het Angelusklokje kleppert - en gaat vervolgens een poosje in de hooiberg liggen, met of zonder (vrijwillige) bijslaap. Daar ligt hij een uurtje met zijn handen onder het hoofd, als Swiebertje met een strootje tussen de tanden, hij laat het van de linker naar de rechtermondhoek gaan en vice versa en denkt na over hete hangijzers zoals daar zijn: het homohuwelijk, abortus en euthanasie en hij glimlacht. Hij zal vast en zeker wijze beslissingen nemen, daar is hij de gedroomde paus voor en wie zegt mij dat paus Franciscus dat niet is.
Hij staat met zijn voeten in de klei en komt precies op tijd, want hij weet: de wereld is mooi maar in de war, de samenleving is een economische, het is tijd om veranderingen aan te brengen, om te stoppen met méér en ingewikkeld, en opnieuw te beginnen, sober en eenvoudig. Hij gaat een inspirator zijn en het orkest van de wereldkerk leiden zoals Bernstein destijds de Wiener Philharmoniker leidde, met elke vezel en zonder dirigeerstokje als hem dat zo uitkomt. Het gaat een feest zijn om zo nu en dan de kerk te bezoeken.
Hij loopt op klompen door de St. Pieter, maakt een praatje met de Zwitserse Garde, vertelt een anekdote híer en een (schuine) bak dáár, hij luistert naar deskundigen, geleerden, wijzen en halfgaren, klimt op de tractor, (de nieuwe pausmobiel), regelt een vliegtuig met condooms, gaat deze in Afrika brengen, komt dan terug om met zijn klompen weer over de akker te trekken, een ogenblik te bidden - het Angelusklokje kleppert - en gaat vervolgens een poosje in de hooiberg liggen, met of zonder (vrijwillige) bijslaap. Daar ligt hij een uurtje met zijn handen onder het hoofd, als Swiebertje met een strootje tussen de tanden, hij laat het van de linker naar de rechtermondhoek gaan en vice versa en denkt na over hete hangijzers zoals daar zijn: het homohuwelijk, abortus en euthanasie en hij glimlacht. Hij zal vast en zeker wijze beslissingen nemen, daar is hij de gedroomde paus voor en wie zegt mij dat paus Franciscus dat niet is.
maandag 11 maart 2013
AANDACHT
Wat zal ik schrijven straks, vraag ik me af tijdens mijn huishoudelijke werkzaamheden en zó worden misschien de fouten gemaakt. Houdt je aandacht bij je werk, zo spreek ik mezelf toe, loop niet op de zaken vooruit. Denk (even) aan de (boeddhistische) monnik, aan zijn concentratie, of aan de goede tennisser (ook even) die punt voor punt speelt en niet al met zijn of haar gedachte bij de volgende game of bij de volgende set is. Zó wordt Feyenoord misschien kampioen, of Ajax, PSV of Vitesse natuurlijk. Aandacht is, na vakmanschap, alles en gaat waarschijnlijk de doorslag geven. Door de loodgieter - het is vandaag Wereld loodgieters dag - zijn er na de aardbeving in Haïti in 2010 goede sanitaire voorzieningen aangelegd. Hij heeft zo een belangrijk aandeel gehad in de wederopbouw van dat land, lees ik. De loodgieter is dus met aandacht te werk gegaan. En hoe is dat in onze keuken? Ook hier is goed werk geleverd. Ik maak een sopje en ben het helemaal eens met de aandacht voor de loodgieter. Wat zal het mooi zijn en een verademing als er vanavond eens niet één of meer ijdeltuiten uit de politiek bij actualiteitenprogramma’s zouden aanschuiven maar ruimte zal worden gemaakt voor de onmisbare loodgieter. Ik neem er vast een goed glas water op.
Wat zal ik schrijven straks, vraag ik me af tijdens mijn huishoudelijke werkzaamheden en zó worden misschien de fouten gemaakt. Houdt je aandacht bij je werk, zo spreek ik mezelf toe, loop niet op de zaken vooruit. Denk (even) aan de (boeddhistische) monnik, aan zijn concentratie, of aan de goede tennisser (ook even) die punt voor punt speelt en niet al met zijn of haar gedachte bij de volgende game of bij de volgende set is. Zó wordt Feyenoord misschien kampioen, of Ajax, PSV of Vitesse natuurlijk. Aandacht is, na vakmanschap, alles en gaat waarschijnlijk de doorslag geven. Door de loodgieter - het is vandaag Wereld loodgieters dag - zijn er na de aardbeving in Haïti in 2010 goede sanitaire voorzieningen aangelegd. Hij heeft zo een belangrijk aandeel gehad in de wederopbouw van dat land, lees ik. De loodgieter is dus met aandacht te werk gegaan. En hoe is dat in onze keuken? Ook hier is goed werk geleverd. Ik maak een sopje en ben het helemaal eens met de aandacht voor de loodgieter. Wat zal het mooi zijn en een verademing als er vanavond eens niet één of meer ijdeltuiten uit de politiek bij actualiteitenprogramma’s zouden aanschuiven maar ruimte zal worden gemaakt voor de onmisbare loodgieter. Ik neem er vast een goed glas water op.
vrijdag 8 maart 2013
donderdag 7 maart 2013
STRIJKEN
Nee (buurvrouw Ans), deze jongen maakt geen tijd vrij om als overblijf - opa op te gaan treden. Ook om een cursus macramé te gaan volgen of me in te laten schrijven voor een onderricht helend tekenen, heb ik geen plannen. Het zijn waarschijnlijk allemaal waardevolle zaken maar alternatieven om van elke dag een feestdag te maken zijn in ruime mate aanwezig. Zo heb ik gisteren bijvoorbeeld voor de eerste keer in mijn leven de strijkbout gehanteerd en dat is me verrassend goed bevallen. Toegegeven, theedoeken zijn eenvoudig te strijken, maar het smaakt naar méér. Straks zal ik overhemden en kussenslopen met hetzelfde enthousiasme over de plank gooien. Of de knopen van vooral de overhemden er dan na de behandeling nog allemaal aan zullen zitten, zal de tijd leren. Het gaat zoals mijn moeder vroeger zei een “hele onderneming” worden waarbij driftaanvallen met een god gloeiende strijkbout in de onmiddellijke omgeving vanzelfsprekend niet aanbevelenswaard zijn en zo goed mogelijk onder controle dienen te worden gehouden. De spanning stijgt. Ik probeer me er een voorstelling van te maken; het ene overhemd is het andere niet veronderstel ik, er zullen verschillen zijn in knoopdichtheid en Annie heeft misschien bloesjes met roesjes of andere versieringen. Strijken, het wordt een hele onderneming. Wat stellen activiteiten als van een duikplank of een skischansje springen daarnaast voor. Ik kom er ongetwijfeld op terug.
Nee (buurvrouw Ans), deze jongen maakt geen tijd vrij om als overblijf - opa op te gaan treden. Ook om een cursus macramé te gaan volgen of me in te laten schrijven voor een onderricht helend tekenen, heb ik geen plannen. Het zijn waarschijnlijk allemaal waardevolle zaken maar alternatieven om van elke dag een feestdag te maken zijn in ruime mate aanwezig. Zo heb ik gisteren bijvoorbeeld voor de eerste keer in mijn leven de strijkbout gehanteerd en dat is me verrassend goed bevallen. Toegegeven, theedoeken zijn eenvoudig te strijken, maar het smaakt naar méér. Straks zal ik overhemden en kussenslopen met hetzelfde enthousiasme over de plank gooien. Of de knopen van vooral de overhemden er dan na de behandeling nog allemaal aan zullen zitten, zal de tijd leren. Het gaat zoals mijn moeder vroeger zei een “hele onderneming” worden waarbij driftaanvallen met een god gloeiende strijkbout in de onmiddellijke omgeving vanzelfsprekend niet aanbevelenswaard zijn en zo goed mogelijk onder controle dienen te worden gehouden. De spanning stijgt. Ik probeer me er een voorstelling van te maken; het ene overhemd is het andere niet veronderstel ik, er zullen verschillen zijn in knoopdichtheid en Annie heeft misschien bloesjes met roesjes of andere versieringen. Strijken, het wordt een hele onderneming. Wat stellen activiteiten als van een duikplank of een skischansje springen daarnaast voor. Ik kom er ongetwijfeld op terug.
woensdag 6 maart 2013
HET
HELE HOEKJE
Of ik, als ik tóch bezig ben, ook wil zuigen in het hoekje onder de trap en het daarna uit wil soppen. “Het zal niet meevallen maar dan kan ik die plank, boven de onderste trede, opnieuw aanbrengen. Haal de spullen er eerst maar uit”. Natuurlijk, haal ik die spullen er eerst uit, als ik die spullen er niet eerst uit zou halen zouden we er niet bij kunnen.Tjonge jonge, vrouwen en logica….maar weet mijn liefje wel dat wij hier een risico nemen? Of is het haar niet bekend dat ongelukken meestal in kleine hoekjes zitten. Straks gaat één van ons in dat hoekje het hoekje nog om en wat dan? O, gebeuren de meeste ongelukken in de keuken. Nou vooruit dan maar. Wat denk je, moeten we die oude fluitketel nog langer bewaren? Weg er mee dan. En dat schilderijlijstje, doe je dáár nog iets mee? Au! Mijn hoofd. Je kunt hier je kont niet keren en nog geen vinger uitsteken.Waarom hebben ze Afghanistan, Syrië en Congo niet van deze afmetingen gemaakt. Doe je nog iets met dat bruine mandje? Een goed idee hoor, een kast onder de trap….. Waarom hebben ze het huis niet rond gemaakt. Hè verdomme, heb ik het net uitgesopt, zie ik nog spinrag boven me. Dat zal je altijd zien.
Als ik weer bij de muziek zit, ligt (!) Annie te timmeren en wordt met de spijker ook Paganini om zeep geholpen. Even later,als het klusje is geklaard hoor ik haar lachen, onbedaarlijk. Daar ligt ze onder de trap, als een automonteur onder zijn brug. Ze kan niet meer overeind komen, en haar lachen zwelt nog eens aan als ik haar bij haar enkels pak en de kamer insleep. Tjonge, je hebt daar ook geen ruimte hè, zegt ze en opnieuw schiet ze in de lach als ze er aan toevoegt: dat is het hele hoekje.
Of ik, als ik tóch bezig ben, ook wil zuigen in het hoekje onder de trap en het daarna uit wil soppen. “Het zal niet meevallen maar dan kan ik die plank, boven de onderste trede, opnieuw aanbrengen. Haal de spullen er eerst maar uit”. Natuurlijk, haal ik die spullen er eerst uit, als ik die spullen er niet eerst uit zou halen zouden we er niet bij kunnen.Tjonge jonge, vrouwen en logica….maar weet mijn liefje wel dat wij hier een risico nemen? Of is het haar niet bekend dat ongelukken meestal in kleine hoekjes zitten. Straks gaat één van ons in dat hoekje het hoekje nog om en wat dan? O, gebeuren de meeste ongelukken in de keuken. Nou vooruit dan maar. Wat denk je, moeten we die oude fluitketel nog langer bewaren? Weg er mee dan. En dat schilderijlijstje, doe je dáár nog iets mee? Au! Mijn hoofd. Je kunt hier je kont niet keren en nog geen vinger uitsteken.Waarom hebben ze Afghanistan, Syrië en Congo niet van deze afmetingen gemaakt. Doe je nog iets met dat bruine mandje? Een goed idee hoor, een kast onder de trap….. Waarom hebben ze het huis niet rond gemaakt. Hè verdomme, heb ik het net uitgesopt, zie ik nog spinrag boven me. Dat zal je altijd zien.
Als ik weer bij de muziek zit, ligt (!) Annie te timmeren en wordt met de spijker ook Paganini om zeep geholpen. Even later,als het klusje is geklaard hoor ik haar lachen, onbedaarlijk. Daar ligt ze onder de trap, als een automonteur onder zijn brug. Ze kan niet meer overeind komen, en haar lachen zwelt nog eens aan als ik haar bij haar enkels pak en de kamer insleep. Tjonge, je hebt daar ook geen ruimte hè, zegt ze en opnieuw schiet ze in de lach als ze er aan toevoegt: dat is het hele hoekje.
dinsdag 5 maart 2013
zondag 3 maart 2013
PASSJES
VAN ALMA
Er zijn meisjes die fysiek sterk zijn, die een lange pass kunnen verzenden en al hard kunnen schieten, terwijl andere meisjes, veelal fijner gebouwd, weer andere kwaliteiten hebben. Nichtje Alma is licht en zo dartelt ze ook over het veld. Zij beweegt makkelijk, heeft een grote actieradius en beleeft veel plezier aan het spelletje. Het is al weer een jaar geleden dat ik haar en zusje Meira zag voetballen. Het oranje van Desto is inmiddels verwisseld voor dat van vv De Meern. Meira is met voetballen gestopt en doet nu aan paardrijden en Alma strooit met fijne passjes. Opvallend is haar grotere rust aan de bal nu en haar betere in - en overzicht. Er is niet steeds meer sprake van kluitjesvoetbal, integendeel, bij vlagen wordt er zeer verzorgd gespeeld door de meisjes. Het is zaterdag 2 maart en SCH ’44 moet er met 6-0 aan geloven. Alma, ik heb genoten van jou en van je team!
Er zijn meisjes die fysiek sterk zijn, die een lange pass kunnen verzenden en al hard kunnen schieten, terwijl andere meisjes, veelal fijner gebouwd, weer andere kwaliteiten hebben. Nichtje Alma is licht en zo dartelt ze ook over het veld. Zij beweegt makkelijk, heeft een grote actieradius en beleeft veel plezier aan het spelletje. Het is al weer een jaar geleden dat ik haar en zusje Meira zag voetballen. Het oranje van Desto is inmiddels verwisseld voor dat van vv De Meern. Meira is met voetballen gestopt en doet nu aan paardrijden en Alma strooit met fijne passjes. Opvallend is haar grotere rust aan de bal nu en haar betere in - en overzicht. Er is niet steeds meer sprake van kluitjesvoetbal, integendeel, bij vlagen wordt er zeer verzorgd gespeeld door de meisjes. Het is zaterdag 2 maart en SCH ’44 moet er met 6-0 aan geloven. Alma, ik heb genoten van jou en van je team!
Abonneren op:
Posts (Atom)