Uit de schuur geklapt
NOTITIES VANUIT DE SCHUUR
NOTITIES VANUIT DE SCHUUR
Met de muziek mee
7 De aantrekkingskracht van de
Italianen
We schrijven de 17e eeuw. De Engelsman William Gilbert legt een verband tussen elektriciteit en magnetisme, de Duitser Otto von Guericke komt met een apparaat waarin statische elektriciteit wordt opgewekt. De muziek van de Italianen knettert! De vonken vliegen er vanaf als bij erupties van Etna en Vesuvius. Albinoni, Corelli, Galuppi, Locatelli, Marcello, Vivaldi en vele anderen, het zijn in zekere zin de Carravagisten van de muziek. De vaste baslijnen; veelal ingevuld door klavecimbel, bas en fagot, schilderen het obscure. Viool, fluit en hobo menigmaal de explosie van licht. De gloeilamp is er nog niet maar (hoog)spanning alom! De barokcomponist wil de luisteraar prikkelen. De muziek is elegant en expressief. Ook de kanonnen Johann Sebastian Bach en Georg Friedrich Handel zijn onder de indruk van het vermogen wat m.n. Albinoni en Vivaldi genereren. De Italiaanse componisten elektriseren.
Barokmuziek was voor mij liefde op het eerste gezicht met hierbij de aantekening dat vooral mijn gehoor godzijdank nog in orde was. Een muzikale reis door de tijd volgde en regelmatig word ik weer verrast en verrijkt maar steeds ook beland ik weer bij hen die mij pas echt een goed humeur bezorgen. Vorige week kwam ik Carlo Tessarini op het spoor. Nieuw voor mij! Men tast in het duister omtrent zijn geboortejaar, vermoedelijk 1690, en zijn geboorteplaats was mogelijk Amsterdam, zijn vader was zeeman. In 1766, aan het begin van het klassieke tijdperk is hij overleden. Ook zijn nalatenschap geeft die positieve prikkels. Of er een verband bestaat tussen elektriciteit, magnetisme en Italiaanse barokmuziek? Allicht.
We schrijven de 17e eeuw. De Engelsman William Gilbert legt een verband tussen elektriciteit en magnetisme, de Duitser Otto von Guericke komt met een apparaat waarin statische elektriciteit wordt opgewekt. De muziek van de Italianen knettert! De vonken vliegen er vanaf als bij erupties van Etna en Vesuvius. Albinoni, Corelli, Galuppi, Locatelli, Marcello, Vivaldi en vele anderen, het zijn in zekere zin de Carravagisten van de muziek. De vaste baslijnen; veelal ingevuld door klavecimbel, bas en fagot, schilderen het obscure. Viool, fluit en hobo menigmaal de explosie van licht. De gloeilamp is er nog niet maar (hoog)spanning alom! De barokcomponist wil de luisteraar prikkelen. De muziek is elegant en expressief. Ook de kanonnen Johann Sebastian Bach en Georg Friedrich Handel zijn onder de indruk van het vermogen wat m.n. Albinoni en Vivaldi genereren. De Italiaanse componisten elektriseren.
Barokmuziek was voor mij liefde op het eerste gezicht met hierbij de aantekening dat vooral mijn gehoor godzijdank nog in orde was. Een muzikale reis door de tijd volgde en regelmatig word ik weer verrast en verrijkt maar steeds ook beland ik weer bij hen die mij pas echt een goed humeur bezorgen. Vorige week kwam ik Carlo Tessarini op het spoor. Nieuw voor mij! Men tast in het duister omtrent zijn geboortejaar, vermoedelijk 1690, en zijn geboorteplaats was mogelijk Amsterdam, zijn vader was zeeman. In 1766, aan het begin van het klassieke tijdperk is hij overleden. Ook zijn nalatenschap geeft die positieve prikkels. Of er een verband bestaat tussen elektriciteit, magnetisme en Italiaanse barokmuziek? Allicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten